Svaka promjena na dojkama znak je da žena mora otići na ljekarski pregled, jer i dobroćudni tumori mogu da povećaju rizik od karcinoma. On se može razviti u jednoj ili u obe dojke, u mliječnim žlijezdama, kanalima koji vode do bradavice kao i u samoj bradavici.
Rjeđe se javlja karcinom u masnom ili vezivnom tkivu dojke, kao i u tkivu krvnih i limfnih sudova u njoj. Rak dojke može se razlikovati i po tome da li se raširio ili ne. Invazivni je onaj koji se širi i u okolno tkivo dojke, izvan mesta na kojem je počeo.
Najagresivniji je trostruko negativni karcinom dojke. Kod njega nije poznato po kom mehanizmu se umnožavaju tumorske ćelije, pa zato nije moguće odabrati odmah efikasnu terapiju.
Mehanizmi koji su odgovorni za rast i razmnožavanje tumorskih ćelija uglavnom su nepoznati i zbog toga je terapijski pristup ovom obliku karcinoma dojke veliki izazov. Iako pacijentkinje mogu dobro reagovati na hemoterapiju, mogućnosti za liječenje su ograničene i prognoza bolesti je često loša. Kod pozitivnih karcinoma se lako otkriju receptori – estrogenski ili progesteronski, pa se – posle hiruškog zahvata – na njih deluje hormonskom terapijom. Ovakvih slučajeva je, u praksi, najviše – oko 80 odsto.
U lečenju karcinoma dojke, važno je i prisustvo receptora humanog epidermalnog rasta (HER2). Njega nalaze kod svake pete pacijentkinje, a karcinom čini agresivnijim nego što je to slučaj kod tumora negativnih na ovaj receptor.
Ipak, najhitniju reakciju zahteva inflamatorni karcinom – od njega je dojka topla, crvena i natečena. Neophodno je što prije javiti se ljekaru jer svako kašnjenje može biti fatalno.
Izvor: Lepa&Srećna
